Το Επτανησιακό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ: Η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων είναι τεχνητό κατασκεύασμα και προτείνεται να διασπαστεί.

Στις 21 Μαρτίου του 1800 ιδρύθηκε η Επτάνησος Πολιτεία το πρώτο Νεοελληνικό κράτος, ένα κράτος που παρόλο που εκτεινόταν από την Αδριατική θάλασσα μέχρι το Κρητικό πέλαγος, από τον Σάσωνα μέχρι τα Αντικύθηρα είχε εσωτερική συνοχή και κοινή συνείδηση των πολιτών. Η ίδρυση της Επτανήσου Πολιτείας σήμανε και την δημιουργία μίας κρατικής δομής σε ένα τμήμα του Ελληνικού χώρου ήδη μπολιασμένου με την Γαλλική επαναστατική ιδεολογία και απετέλεσε τον πυρήνα γύρω από τον οποίο άρχισαν να αποκρυσταλλώνονται και να υλοποιούνται οι ιδέες για την συμμετοχή των Ελλήνων στην ανάδυση των Ευρωπαϊκών εθνικών κρατών. Οι ιδέες αυτές τελικά οδήγησαν στην επανάσταση του 1821, αλλά και στην εθελούσια ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864. Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά την επανάσταση και ενώ οι Ελλαδίτες πολεμούσαν για την δημιουργία του Ελληνικού κράτους, οι Επτανήσιοι λόγιοι έκτιζαν τον πνευματικό κορμό του. Πληθώρα πνευματικών ιδρυμάτων, που σφυρηλάτησαν την ενότητα των Επτανήσων, δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο του ανεξάρτητου κράτους, με κορωνίδα την Ιόνιο Ακαδημία, το πρώτο πανεπιστήμιο του νεώτερου Ελληνικού χώρου.

Η ένωση της Ιονίου Πολιτείας με την Ελλάδα έφερε σημαντικές αλλαγές στην δομή, αλλά και στην υπόσταση των Επτανήσων. Η Ιόνιος Ακαδημία, καθώς και μία πληθώρα εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καταργήθηκαν και η εσωτερική διοικητική συνοχή μηδενίστηκε καθώς τα νησιά εντάχθηκαν στην Ελλάδα σαν ανεξάρτητοι νομοί και όχι σαν μία οντότητα. Κατά την διάρκεια του επόμενου ενάμιση σχεδόν αιώνα οι κυβερνήσεις σταδιακά μείωναν την αυτοτέλεια των νησιωτικών νομών αυξάνοντας την εξάρτηση τους από την ηπειρωτική χώρα. Εξαίρεση σε αυτή την απαξιωτική για το πρώτο Νεοελληνικό κράτος πορεία απετέλεσε αφ' ενός η πνευματική ανάταση που έφερε η ίδρυση του Ιονίου Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων και αφ' εταίρου η διοικητική, πολιτιστική και οικονομική επαναενοποίηση που υποσχόταν η ίδρυση της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Δυστυχώς τα όνειρα των Επτανησίων για ενότητα και συμπόρευση, για διοικητική και πνευματική αυτοτέλεια, στα πλαίσια του Ελληνικού κράτους, εξαϋλώνονται διαρκώς από τις συνεχιζόμενες και τελευταία εντεινόμενες “ανεξήγητες” απαξιωτικές πολιτικές διάλυσης της Επτανησιακής οντότητας. Ο Επτανήσιος πολίτης με οργή παρατηρεί τα τελευταία χρόνια την υλοποίηση των παραπάνω πολιτικών από τις κυβερνήσεις, μένει όμως άφωνος στο άκουσμα των προτάσεων του κόμματος το οποίο λόγω φαινόμενης ιδεολογίας θα ανέμενε κανείς να προτείνει την λαϊκή βούληση, τον σεβασμό στην ιστορία, αλλά και την προοδευτική αντίληψη.

Η εισήγηση του ΣΥΡΙΖΑ για την συγκρότηση του τμήματος τοπικής αυτοδιοίκησης (06/10/12) αναφέρει: “Ως προς την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, επισημαίνεται ότι η κατασκευή της είναι τεχνητή, καθώς τα νησιά του Ιονίου δεν διαθέτουν ούτε συγκοινωνιακή σύνδεση ούτε αξιόλογες βιοτικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ τους. Θα ήταν λοιπόν δυνατή η διάσπαση της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και η προσάρτηση των βόρειων νησιών (Κέρκυρα, κλπ) στην Περιφέρεια Ηπείρου και των νότιων νησιών (Κεφαλονιά, κλπ) στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας.

Από μία ανάλυση της παραπάνω πρότασης προκύπτουν οι ακόλουθοι συλλογισμοί:

1. Η αναφορά στο ότι η κατασκευή της Περιφέρειας είναι τεχνητή δείχνει ότι ο εμπνευστής της πρότασης δεν έχει λάβει υπ' όψη του τα ιστορικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά των Επτανήσων τα οποία συνιστούν την ιστορικότερη Περιφέρεια της Ελληνικής επικράτειας, καθώς αυτή αποτελεί την μετεξέλιξη το πρώτου σύγχρονου Ελληνικού κράτους. Ο χαρακτηρισμός “τεχνητή” αποτελεί όχι μόνο σοβαρή προσβολή στην Επτανησιακή και συνεπώς στην Νεοελληνική ιστορία, αλλά και απόδειξη της προχειρότητας και της πνευματικής στενότητας με την οποία αντιμετωπίζεται το θέμα της διοικητικής αναδιάρθρωσης της χώρας.

2. Όσον αφορά στη συγκοινωνιακή σύνδεση των νησιών η Κέρκυρα και η Λευκάδα είναι πολύ καλά συνδεδεμένες μεταξύ τους μέσω του άξονα Κέρκυρα-Ηγουμενίτσα-Λευκάδα. Τα υπόλοιπα νότια νησιά συνδέονται μεταξύ τους με πορθμιακές γραμμές με σχεδόν ικανοποιητική συχνότητα κατά την καλοκαιρινή περίοδο, επίσης όλα τα Επτάνησα, συμπεριλαμβανομένων και των Κυθήρων, συνδέονται αεροπορικά μεταξύ τους. Είναι γεγονός ότι η συγκοινωνιακή σύνδεση των νησιών χρήζει βελτίωσης, όπως και αυτή των νησιών του Αιγαίου, δεν πρέπει όμως να διαφεύγει ότι τα Επτάνησα είναι νησιά, δηλαδή απομονωμένες ενότητες ξηράς και όχι οδικά συνδεδεμένες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Η διαπίστωση λοιπόν ότι τα Επτάνησα “δεν διαθέτουν συγκοινωνιακή σύνδεση” είναι μία επιπόλαιη προσέγγιση στο θέμα της συγκοινωνιακής σύνδεσης των νησιών.

3. Όσον αφορά στην αναφορά ότι τα νησιά του Ιονίου δεν έχουν αξιόλογες οικονομικές και βιοτικές σχέσεις μεταξύ τους πρέπει να παρατηρηθεί ότι αντίθετα έχουν μία σαφή κοινή οικονομική βάση, τον τουρισμό και το επιδιωκόμενο από όλο και μεγαλύτερο αριθμό πολιτών μοντέλο αειφόρου ανάπτυξης. Το παρόν, αλλά και μελλοντικό οικονομικό και βιοτικό μοντέλο των Ιόνιων νησιών βρίσκεται αντίθετα σε πλήρη αντιδιαστολή με τα αντίστοιχα των απέναντι ηπειρωτικών περιοχών. Η παραπάνω λοιπόν αναφορά είναι ασαφής και αόριστη.

4. Συνολικά η πρόταση αποτελεί μία καθαρά τεχνοκρατική προσέγγιση, η οποία στηρίζεται μάλιστα σε ανακριβή δεδομένα, χωρίς να λαμβάνει υπ' όψη της την επιθυμία του Επτανησιακού λαού, όπως όμως αντίθετα πράττει στην περίπτωση του Δωδεκανησιακού. Αποτελεί λοιπόν μία επιλεκτική προσπάθεια επιβολής λύσεων εκ των άνω τεκμηριώνοντας μία σοβαρή παρέκκλιση από τις δημοκρατικές αρχές, αλλά και από την αρχή της ισονομίας μεταξύ των νησιωτών. Η πρόταση επίσης φαίνεται ότι δίνει περισσότερο βάρος στην υφιστάμενη κατάσταση χωρίς να ατενίζει το μέλλον και τις δυνατότητες εξέλιξης των νησιών, εκφράζει δηλαδή ένα βαθύ συντηρητισμό.

Οι Επτανήσιοι είναι υπερήφανοι για την ιστορία τους Έλληνες πολίτες των οποίων οι πρόγονοι ορμούμενοι από την αγάπη τους για τις ιδέες της εθνικής ανεξαρτησίας και της ισονομίας προτίμησαν την ένωση με την Ελλάδα παρά την ασφάλεια της Βρετανικής προστασίας. Οι Επτανήσιοι όμως βλέπουν επί σειρά ετών τις ίδιες αυτές αρχές που τους έφεραν στην αγκαλιά του Νεοελληνικού κράτους να καταρρακώνονται από τους διοικούντες αυτό το ίδιο το κράτος. Οι Επτανήσιοι βλέπουν την αξιοπρέπεια τους να προσβάλλεται και το μέλλον τους να υποθηκεύεται από ανόητους και ανιστόρητους κεντρικούς σχεδιασμούς ανεπαρκών κυβερνήσεων. Οι Επτανήσιοι βλέπουν πλέον και τις λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις να συντηρούν την συγκεντρωτική και μη ανθρωποκεντρική προσέγγιση των Επτανησιακών θεμάτων. Ποιός λοιπόν Επτανήσιος θα πεισθεί πλέον από την παρουσιαζόμενη προοδευτική προσέγγιση της Νεοελληνικής πραγματικότητας από τον ΣΥΡΙΖΑ; Κανείς, ή τουλάχιστον κανείς σκεπτόμενος, είναι τραγικά λυπηρό.

Γιάννης Βραδής

Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Purdue, ΗΠΑ

Αναφορά:
https://docs.google.com/file/d/0B7ZZM-OmCoXbNlczdE1wNU9vdGc/edit?pli=1