Η δεύτερη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα βρίσκει την Ελλάδα σε παρακμή η οποία εκφράζεται σαν μία πολύπλευρη κρίση. Κρίση οικονομική, πολιτική και κυρίως κρίση αξιών. Ο κόσμος γύρω μας καταρρέει και εμείς οι πολίτες παρακολουθούμε το ξεγύμνωμα της χυδαιότητας μουδιασμένοι χωρίς να αντιδράμε, χωρίς να γνωρίζουμε πως να αντιδράσουμε. Η πολύπλευρη αυτή κρίση ήταν προδιαγεγραμμένη, η μεταπολιτευτική Ελλάδα δεν ακολούθησε τον δρόμο της αξιοκρατίας, της διαφάνειας και της σοβαρής δουλειάς. Οι μικροπολιτικές, το προσωπικό και κομματικό συμφέρον η αναξιοκρατία και η απορρέουσα προχειρότητα κυριάρχησαν κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Τα Ιόνια νησιά έζησαν σε μεγάλο βαθμό τις επιπτώσεις της πολύπλευρης παρακμής. Γιά διάφορους λόγους, οι οποίοι πρέπει να αναλυθούν, δεν ωφελήθηκαν, όπως άλλες περιοχές της χώρας, από την "ανάπτυξη" των τελευταίων δεκαετιών. Αντίθετα υπάρχει μία διαρκής τάση υποβάθμισης των Ιόνιων νησιών με σταδιακή μεταφορά υπηρεσιών σε ηπειρωτικές πόλεις και πιθανή τελική κατάργηση της Περιφέρειας. Στις παραπάνω ενέργειες συμμετέχουν το πολιτικό κατεστημένο της Αθήνας και ενεργά ή παθητικά πολλοί Επτανήσιοι πολιτικοί.
Η φαινόμενη απαξίωση των Επτανήσων επηρεάζει την ψυχολογία των πολιτών οι οποίοι διερωτώνται γιατί ο τόπος τους, ο οποίος έχει τόσα πολλά προσφέρει στην σύσταση και ανάπτυξη του νέου Ελληνικού κράτους, αντιμετωπίζεται απαξιωτικά από το ίδιο αυτό το κράτος. Το αρνητικό ψυχολογικό κλίμα διαπερνά όλα τα επίπεδα της ζωής, φέρνει μία γενικότερη απαισιοδοξία και ψαλιδίζει τα φτερά των προσπαθειών οικονομικής κοινωνικής και πολιτιστικής ανάτασης.
Μέσα στο γενικότερο κλίμα της πολύπλευρης κρίσης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και ειδικά τα Ιόνια νησιά οι επιλογές που έχουν οι Επτανήσιοι είναι τρεις: (α) να αποδεχθούν την υπάρχουσα κατάσταση και να μείνουν απλοί παρατηρητές στην υποβάθμιση και εξευτελισμό των νησιών τους και της Ελλάδας, (β) να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες γιά να πετύχουν ένα καλύτερο μέλλον και να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους και (γ) να παραμείνουν στα Ιόνια νησιά και να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον γιά τα Επτάνησα και την Ελλάδα το οποίο να έχει σχεδιαστεί από αυτούς τους ίδιους.
Από τις παραπάνω τρεις επιλογές πιστεύω ότι οι Επτανήσιοι πρέπει να επιλέξουμε την τελευταία. Τα νησιά μας είναι ένας ευλογημένος τόπος με φυσικές ομορφιές και ένα ιδιαίτερο πολιτισμό τον οποίο πρέπει να διατηρήσουμε και να αναπτύξουμε. Τα Επτάνησα είναι ένας τόπος που μπορεί να προσφέρει ένα εξαιρετικό επίπεδο ζωής στους κατοίκους και στους επισκέπτες του αρκεί εμείς οι πολίτες να μπορέσουμε να τα διαχειριστούμε ορθά.
Με δεδομένη την πρόσφατη ιστορία και την τωρινή πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και στα Επτάνησα η τρίτη επιλογή διαφαίνεται να είναι δύσκολα υλοποιήσιμη μέσα από τα θεσμικά όργανα των νησιών. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενεργοποιηθούν οι πολίτες και η ιδιωτική πρωτοβουλία.
Γιάννης Βραδής
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Purdue, ΗΠΑ
Σύμβουλος Διαχείρισης Ποιότητας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου