Μετά το δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου η τοπική βουλή ανακοίνωσε την ίδρυση της Δημοκρατίας της Καταλωνίας και την απόσχιση της από την Ισπανία. Η Ισπανική κυβέρνηση θεωρώντας την παραπάνω ενέργεια ως πρόκληση, ενεργοποίησε το άρθρο 155 του συντάγματος και διέλυσε την τοπική κυβέρνηση, προκήρυξε εκλογές για τις 21 Δεκέμβρη και έθεσε προσωρινά την Βαρκελώνη κάτω από τον έλεγχο της Μαδρίτης. Τα παραπάνω μέτρα είναι για τους Ισπανούς άνευ προηγουμένου και σοκάρουν, καθώς ο θεσμός της αυτοδιοίκησης στη χώρα τους είναι ισχυρός.
Στην Ελλάδα, απρόκλητα από την πλευρά των Επτανήσων, οι κεντρικές κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως χρώματος, συστηματικά διασπούν διοικητικά την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων υπάγοντας δημόσιες υπηρεσίες σε γειτονικές περιφέρειες, υπηρεσίες των βορείων νησιών στα Γιάννενα και υπηρεσίες των νοτίων νησιών στην Πάτρα. Τον παραπάνω σχεδιασμό υιοθετεί και η παρούσα κυβέρνηση τόσο για το σύστημα υγείας, όσο και για τα κτηματολογικά γραφεία και τα υποθηκοφυλακεία. Η κίνηση αυτή, σύμφωνα και με τις δηλώσεις τοπικών φορέων και πολιτικών οδηγεί στην de facto κατάργηση της ΠΙΝ και στον διαμελισμό της με την υπαγωγή των βορείων νησιών στην Ήπειρο και των νοτίων στην Δυτική Ελλάδα.
Από το Σύνταγμα της Ελλάδας, αλλά και από τη σχετική νομοθεσία [Παράρτημα: 1 & 2] φαίνεται ότι είναι συνταγματικά και νομοθετικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα των νησιωτικών περιοχών (περιφέρειες και δήμοι) να απολαμβάνουν ενισχυμένες εξουσίες και να απαιτούν και να έχουν ειδική μέριμνα η οποία θα βοηθάει στην ανάπτυξη τους. Η διοικητική διάσπαση των Επτανήσων και η εξάρτησή τους από στεριανά κέντρα με συνεπακόλουθη και την οικονομική εξάρτηση τους είναι προφανές ότι οδηγεί προς ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση, άρα αντίκειται στις προσταγές του συντάγματος και του νόμου.
Επιστρέφοντας στην Ισπανία, σε ένα φανταστικό σενάριο, μία αντίστοιχη κίνηση της Μαδρίτης θα αποτελούσε η χωρίς πρόκληση από την Καταλωνία (δημοψήφισμα, απόσχιση) διοικητική ακύρωση της Βαρκελώνης με υπαγωγή των δημοσίων υπηρεσιών της βόρειας Καταλωνίας στην Θαραγόθα και της νότιας στη Βαλένθια. Θα ακολουθούσε η de facto κατάργηση της περιφέρειας της Καταλωνίας και ο διαμελισμός της μεταξύ των δύο γειτονικών περιφερειών Αραγόν και Βαλένθια. Αυτό το σενάριο ακόμη και στην Ισπανία του Ραχόϋ θεωρείται απολύτως αδιανόητο, θυμίζει μόνο την Ισπανία του Φράνκο και ίσως.
Η παραπάνω σύγκριση φέρνει στο νου το τραγικό έλλειμμα δημοκρατίας στην Ελλάδα και το πόσο οι πολίτες έχουμε συνηθίσει σε αυτό. Κυβερνητικές πράξεις, όπως οι παραπάνω, θυμίζουν στους Έλληνες πόσο οι θεσμοί του κράτους μας απέχουν από αυτούς άλλων Ευρωπαϊκών κρατών, στα οποία μάλιστα συχνά αρεσκόμεθα να ασκούμε κριτική. Οι σταθερές επιλεκτικές πολιτικές των κυβερνήσεων οι οποίες επιφέρουν την υποβάθμιση των Επτανήσων είναι άκρως αντιδημοκρατικές, δημιουργούν θέματα εσωτερικής ισορροπίας και ανομοιόμορφης κατανομής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και αποσταθεροποιούν την ήδη ευάλωτη χώρα. Ο Επτανήσιος δικαίως διερωτάται γιατί δεν απολαμβάνει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στο βαθμό που το απολαμβάνουν οι υπόλοιποι Έλληνες. Αντιλαμβάνεται ότι οι αιτιάσεις που δίνουν οι κατά καιρούς κυβερνήσεις είναι φαιδρές και ανυπόστατες και εξοργίζεται. Είναι καθήκον της Περιφερειακής αρχής, των δήμων, των φορέων και όλου του Επτανησιακού, αλλά και στο σύνολο του Ελληνικού λαού να σταματήσουν την χωρίς αιτία προσπάθεια διάλυσης των Επτανήσων. Για τον λόγο αυτό, το τελευταίο Περιφερειακό Συμβούλιο της ΠΙΝ ομόφωνα αποφάσισε να γίνει διάβημα από την Περιφέρεια στον Πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κομμάτων σχετικά με τις παραπάνω αρνητικές εξελίξεις. Όμως ο κος Περιφερειάρχης καθυστερεί την υλοποίηση αυτής της απόφασης. Η κωλυσιεργία εκτέλεσης της απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου για ένα τόσο σημαντικό θέμα δημιουργεί την εντύπωση ότι η Περιφερειακή αρχή συμμετέχει στους προαναφερθέντες κυβερνητικούς σχεδιασμούς διάλυσης της ΠΙΝ.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
1. Στο Σύνταγμα της Ελλάδας, άρθρο 101, παρ. 4 αναφέρεται: “Ο κοινός νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους”.
2. Με διάφορες νομοθετικές ρυθμίσεις έχουν κατοχυρωθεί επιπρόσθετες αρμοδιότητες σε νησιωτικούς Δήμους και νησιωτικές Περιφέρειες, συγκεκριμένα σύμφωνα με την έκδοση (Δομή και λειτουργία της τοπικής και περιφερειακής δημοκρατίας, Ελλάδα 2012):
παρ. 6.1.1.1 Νησιωτικοί Δήμοι: ”... οι νησιωτικοί δήμοι ασκούν επιπλέον αρμοδιότητες στους τομείς:
- Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Αλιείας,
- Φυσικών πόρων, Ενέργειας, και Βιομηχανίας,
- Απασχόλησης, Εμπορίου και Τουρισμού,
- Μεταφορών και Επικοινωνιών,
- Έργων, Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος.”
παρ. 6.2.2.1 Νησιωτικές Περιφέρειες: “Λόγω της γεωγραφικής τους ιδιαιτερότητας, οι νησιωτικές περιφέρειες ασκούν, πέρα από τις αρμοδιότητες των περιφερειών και αρμοδιότητες αναφορικά με το σχεδιασμό, την έγκριση και την παρακολούθηση των σχεδίων των ενδοπεριφερειακών συγκοινωνιών.”
Γιάννης Βραδής
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Purdue, ΗΠΑ
Εργαστήριο Πολιτικού και Πολιτισμικού Προβληματισμού Ιονίων Νήσων Όραμα
http://ionianislandsvision2020.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου