Γιά το μόνο ίσως που δεν μπορούν να κατηγορηθούν οι Ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων τουλάχιστον ετών είναι ασάφεια ως πρός το επιδιωκόμενο από αυτές στάτους των Επτανήσων. Η συμπεριφορά της Ελληνικής πολιτείας χαρακτηρίζεται από προσπάθειες υποβάθμισης των Επτανήσων αρχής γενομένης με την κατάργηση των σπουδαιότερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων των νησιών ένα μόλις χρόνο μετά την ένωση. Κατά την τελευταία δεκαετία οι προσπάθειες αυτές είναι κλιμακούμενες με αποκορύφωμα την επιδιωκόμενη μείωση σχολών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και μεταφορά του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων στην Δυτική Ελλάδα. Το σχέδιο "Αθηνά" προβλέπει μειώσεις σχολών σε ολόκληρη την χώρα, αλλά η προβλεπόμενη μείωση του 50% στα Επτάνησα είναι σαφώς μεγαλύτερη του 29% του εθνικού μέσου όρου, του 17% των δύο νησιωτικών περιφερειών του Αιγαίου και του κραυγαλαία χαμηλού 5% της πόλης των Ιωαννίνων.
Η υποβάθμιση των Επτανήσων επιχειρείται συστηματικά από όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις των τελευταίων τουλάχιστον ετών σε διάφορους τομείς, όπως της οικονομίας, της παιδείας, αλλά κυρίως της δημόσιας διοίκησης. Το υψηλό ΦΠΑ και οι μικρότερες επιδοτήσεις σε σχέση με το Αιγαίο, η διαρκής υποσχεσιολογία σχετικά με δημόσια έργα τα οποία δεν πραγματοποιούνται, όπως αυτό των φραγμάτων, η διαρκώς αυξανόμενη διοικητική εξάρτηση των νησιών από εξωπεριφερειακά στεριανά κέντρα είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Η εσωστρέφεια της Ελλάδας και η "φοβία" απέναντι στον "δυτικό" Επτανησιακό πολιτισμό θα μπορούσε να εξηγήσει την πολιτική της απέναντι στα Επτάνησα γιά μία σειρά ετών. Η από τριακονταετίας όμως συμμετοχή του Ελληνικού κράτους στην ΕΕ και η από δεκαετίας συμμετοχή του στην νομισματική ένωση δεν μπορούν να δικαιολογήσουν πλέον πολιτικές δυτικοφοβίας και εσωστρέφειας. Η μοναδικές λοιπόν εναπομείνασες λογικές εξηγήσεις της σταθερής αρνητικής στάσης της πολιτείας απέναντι στα Επτάνησα είναι δύο: (α) Η πολιτική αδυναμία των Επτανήσων να διεκδικήσουν τα προσήκοντα και (β) η ύπαρξη απόλυτης αδιαφορίας ή και απέχθειας γιά τα Επτάνησα από πολύ μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου, άρα αναλόγως και του Ελληνικού λαού. Η πρώτη εξήγηση θα πρέπει να απορριφθεί, καθώς τα Επτάνησα έχουν ισχυρή παρουσία στις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ο κος Δένδιας, γιά παράδειγμα, είναι ένα σημαντικό μέλος της κυβέρνησης στην περίοδο που τα Επτάνησα βάλλονται στον τομέα της παιδείας. Η δεύτερη εξήγηση θα μπορούσε να αφορά μερικά μέλη του πολιτικού κόσμου, ίσως και έναν αριθμό πολιτών, όχι όμως σημαντικό γιά να επηρεάζει πολιτικές του κράτους και να τις καθιστά συστηματικά αρνητικές προς τα Επτάνησα. Επομένως πρέπει να υπάρχει κάποια τρίτη άγνωστη μέχρι σήμερα εξήγηση.
Τα Επτάνησα, και κυρίως η Κέρκυρα, βρίσκονται σε ένα διαχρονικά σημαντικό γεωπολιτικό χώρο που ορίζεται από την κεντρική Μεσόγειο, από την συνδέουσα αυτήν με την κεντρική Ευρώπη Αδριατική και από την Ιταλική και την Βαλκανική χερσόνησο. Το τρίγωνο Ότραντο - Αυλώνα - Κέρκυρα είναι μεγάλης σημασίας γιά την ναυσιπλοϊα, την μεταφορά ενέργειας, τις τηλεπικοινωνίες, αλλά και γιά τους υποτιθέμενους υδρογονάνθρακες. Κατανοόντας την σημασία του τριγώνου η Ιταλία προσπαθεί να κυριαρχήσει και στην δεύτερη κορυφή αυτού με την απόκτηση ελέγχου του Αλβανικού τώρα, στην είσοδο του κόλπου της Αυλώνας, πάλαι ποτέ Κερκυραϊκού Διαπόντιου νησιού Σάσωνα. Η Τουρκία επίσης προσπαθεί να ενισχύσει την παρουσία της στην περιοχή με εγκατάσταση πολεμικών πλοίων στην Αυλώνα. Απόλυτα λογικό λοιπόν θα ήταν η Ελλάδα να προσπαθήσει επίσης να ενισχύσει την θέση της στην τρίτη κορυφή του τριγώνου, την Κέρκυρα και ιδιαίτερα στο νησί των Οθωνών. Αντίθετα όμως σταδιακά και συστηματικά αποδυναμώνει την Κέρκυρα αποσύροντας τις Ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες και δομές από αυτήν, οι δε Οθωνοί παραμένουν υποβαθμισμένοι με ένα συχνά μη προσεγγίσιμο λιμάνι. Παραδόξως όμως η Ελλάδα ενισχύει την πόλη των Ιωαννίνων δίνοντας τη εντύπωση ότι τα σύνορα του κράτους φθάνουν μέχρι τις Ηπειρωτικές ακτές του Ιονίου, αλλά όχι παραπέρα. Με την ανάλυση όλων των προαναφερθέντων δεδομένων και λαμβάνοντας υπ'οψη τη συστηματικότητα των ενεργειών καθίσταται σαφές ότι η Ελληνική πολιτεία ηθελημένα ή όχι δίνει το μήνυμα στην διεθνή κοινότητα ότι ακολουθεί μία πολιτική απόσυρσης της από τα Επτάνησα ή τουλάχιστον από τα βόρεια εξ'αυτών.
Οι Επτανήσιοι μη έχοντας, η μη θέλοντας να αντιληφθούν την παραπάνω πολιτική εκπλήσσονται κάθε φορά από τις "εχθρικές" προς αυτούς κινήσεις της φίλιας χώρας και προσπαθούν με παραδοσιακές μεθόδους όπως ψηφίσματα διαμαρτυρίας και συνομιλίες με υπουργούς να λύσουν τα επιμέρους προβλήματα. Οι κυβερνήσεις θα συνεχίζουν ακάθεκτες την υλοποίηση της Επτανησιακής πολιτικής τους, έστω και εάν περιστασιακά φαίνονται να ψευδο-υποχωρούν. Τα Επτάνησα όμως θα χάνουν χρόνο συμμετέχοντας σε αυτό το κρυφτό. Κάθε μέρα που περνάει χάνονται ευκαιρίες γιά δημιουργία υποδομών και ανάπτυξης, κάθε μέρα που περνάει μπορεί να στοιχίζει χρόνια χαμένων προσπαθειών, κάθε μέρα του περνάει η αυξανόμενη οργή των Επτανησίων προσθέτει ένα λιθαράκι σε μία νέα διχόνοια.
Οι Επτανήσιοι πολίτες πρέπει άμεσα να ενισχύσουμε τους διεπτανησιακούς δεσμούς μας, ώστε να εξασφαλίσουμε το αδιάσπαστο του αρχιπελάγους μας. Κατόπι θεωρόντας δεδομένη την μη φιλική Επτανησιακή πολιτική της Ελληνικής πολιτείας πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας και, μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας, την κλωνισμένη πλέον σχέση μας με το Ελληνικό κράτος. Στην περίπτωση που η Ελληνική Δημοκρατία έχει την διάθεση να κρατήσει τα Επτάνησα στην αγκαλιά της, οι Επτανήσιοι πρέπει δυναμικά να απαιτήσουμε συνολική λύση του προβλήματος με σαφή συνταγματική κατοχύρωση του αδιάσπαστου και του αυτοδιοίκητου της περιφέρειας μας και των ίσων δικαιωμάτων μας με τους υπόλοιπους Έλληνες. Στην περίπτωση που η Ελλάδα γυρίσει την πλάτη της στο Ιόνιο οι Επτανήσιοι πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να κάνουμε όλες εκείνες τις ενέργειες που θα διασφαλίσουν ενότητα, ασφάλεια και ευημερία στα νησιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου